چوپان‌های مهربان با زبان مخصوصی با گله خود سخن می‌گویند. منیره هاشمی در شعر «چوپان و گله‌اش» دراین‌باره برایمان گفته است.
یک گله گوسفند
بالای تپه بود
چوپان کوچکی
آنجا رسید زود
چوپان به گله‌اش
اخطار ایست داد
گله جلو نرفت
یکدفعه ایستاد
چوپان عجیب بود
با سوت و هو و ها
انگار حرف زد
با گوسفندها
منیره هاشمی